Waarom is die boekentas zo zwaar?
“Papier voelt en ruikt zo lekker.” Dat was het antwoord van een lid van de oudercommissie van de school waarop mijn zoon van 12 net was geland. Ik had de vraag gesteld waarom de school geen gebruik maakt van digitale leermiddelen als Ipads of E-readers. Ik kreeg allemaal nostalgische bespiegelingen over papieren boeken. “Er is niks zo lekker als een boek dat je echt vast kunt houden en waarvan je de bladzijden kunt omslaan.” Nou daar dacht mijn zoon heel anders over, terwijl hij met een tas van minstens 10 kilo op zijn rug naar school fietste. Ik heb hem trouwens thuis nog nooit spontaan een boek zien pakken. Een iPad daarentegen heeft op hem een enorme aantrekkingskracht. Waarom wordt er zo weinig gewerkt met digitaal lesmateriaal?
Het antwoord daarop is volgens mij simpel: omdat vroeger alles beter was. Dit mantra achtervolgt ons al sinds de mensheid bestaat. Volwassenen menen nu eenmaal de wijsheid in pacht te hebben, terwijl de jeugd de toekomst heeft. De jeugd kan natuurlijk ook een stuk beter omgaan met het heden. Misschien moeten wij ons wat meer in hen verplaatsen en vragen of zij boeken ook zo lekker vinden voelen. We komen er dan al snel achter dat de jeugd digitaal leren omarmt. Het is interactief, prikkelt de creativiteit, spreekt meerdere zintuigen aan en is leuk.
Een andere reden dat e-learning nog niet echt voeten aan de grond krijgt, is de manier waarop het vaak wordt aangeboden. Veel van de modules die ik zie, zijn gewoon een boek achter glas. De enige interactiviteit die is ingebouwd, zit in wat vragen die je kunt doen en waar je direct een antwoord op krijgt. Er ligt dus een belangrijke taak bij aanbieders van digitaal lesmateriaal om leren echt leuk en interactief te maken. Ze kunnen de mogelijkheden die een PC, laptop of smartphone biedt veel beter benutten. De game-industrie is daarin koploper.
De laatste reden die ik wil noemen is de docent. Deze is nog helemaal niet gewend aan digitaal lesmateriaal. Sinds mensenheugenis staat de leraar voor de klas en vertelt de klas wat hij weet. Als hij moe is zegt hij op welke pagina het boek open geslagen moet worden, om vervolgens een opdracht te geven of iemand te vragen om het boek voor te lezen. Als je op die manier les blijft geven, voegt digitaal lesmateriaal weinig toe. Als je het goed doet verschuift de rol van docent naar iemand die ondersteunt, uitdaagt, coacht, begeleidt en leerlingen helpt om de vertaling te maken van de digitale wereld naar de mensenwereld.
Zodra ouders, docenten, bestuurders en uitgevers hun hoofd een kwart slag draaien en van het verleden naar het heden kijken, ontstaat er vruchtbare grond voor echte e-learning. Zo zorgen we ervoor de onze jeugd op de manier van nu klaar wordt gestoomd voor de toekomst.
Roland de Groot, directeur Knowledge Monk
De e-learningmodules van Knowledge Monk zijn doelgericht, leuk, creatief en bieden keuzevrijheid.
